Koos de Bruin

Koos de Bruin werd op 31 december 1941 geboren in Gouda. Zijn ouders scheidden kort na zijn geboorte en Koos groeide op bij zijn moeder en diverse stiefvaders. Hij had geen gelukkige jeugd, zijn moeder was alcoholiste en had zo nu en dan een baantje als schoonmaakster. De armoede in het gezin was groot en de diverse stiefvaders die de revue passeerden maakten het er voor Koos niet beter op. Hij vond bij zijn grootouders in Reeuwijk liefde en aandacht en ging graag bij hen op bezoek.

Koos verliet al op 14-jarige leeftijd de middelbare school en probeerde wat geld te verdienen als stratenmaker, bijrijder en chauffeur bij een transportbedrijf in Gouda. Als 18-jarige ging hij in dienst, maar hier werd hij oneervol ontslagen, na een conflict met een van zijn meerderen.

Koos was op jonge leeftijd al creatief en tekende graag. Door zijn huwelijk met zijn eerste vrouw, kwam hij in aanraking met kunstenaars. Zijn zwager was leraar op de Koninklijke Academie in Den Haag en stimuleerde hem om les te nemen aan de academie. Echter na één jaar hield Koos het al voor gezien; het ging hem te traag en ook hier moest hij zich voegen naar de leraren. Koos: ”Het heeft allemaal wel wat langer geduurd, maar door hard werken heb ik geduld leren krijgen en verftechnieken leren beheersen.”

Hij besloot zichzelf de verschillende disciplines aan te leren en ging steeds meer tekenen en schilderen. In 1967 besloot Koos voor een leven als kunstenaar te gaan, hij kwam in aanmerking voor de contraprestatie, een speciaal soort kunstenaarssubsidie. Hiervoor moest hij regelmatig zijn werk door een speciale commissie laten beoordelen en kreeg hij geld voor zijn doeken. Het was een soort van verplichte verkoop. Hij kon er amper mee rond komen, maar was blij dat hij nu als zelfstandig kunstenaar kon werken.

In 1969 scheidt hij van zijn eerste vrouw. Hij kreeg een atelierruimte aan de Kattensingel aangeboden en werkte daar samen met twee andere Goudse kunstenaars. In april 1969 had hij zijn eerste grote overzichtstentoonstelling in de Jeruzalemkapel en hij hoopte op deze manier bekendheid te krijgen in de kunstwereld.

 

Hij ontmoette zijn tweede vrouw, Maureen van Dam, op een feest van de Goudse kunstenares Sonja Meijer. Hij verhuisde naar het gebouw Arti Legi aan de Markt en had daar een grote ruimte tot zijn beschikking. Zijn kunstwerken werden opgemerkt door een van de leden van de Goudse Beeldende Kunstenaars Regeling  commissie en tevens lid van de Pulchri Studio: Henk Munnik. En in 1978 werd Koos uitgenodigd om lid te worden van het Schilderkundig genootschap Pulchri Studios in Den Haag. Hij mocht vanaf dat moment meedoen aan de voorjaars- en najaarstentoonstellingen van de Pulchri  Studio.

In 1987 kreeg Koos de Bruin de jaarlijkse Jacob Hartogprijs toegekend. Hij nam intussen deel aan verschillende tentoonstellingen in binnen-  en buitenland. Koos was echter niet actief in de verkoop van zijn werk, ondanks dat hij zeer productief was. Zijn atelierruimte stond vol met vele schilderijen, etsen en beeldhouwwerken.

In de beginjaren schilderde Koos vooral figuratief, van Gogh en Modigliani waren zijn grote voorbeeld. Ook sport en de natuur vinden we veelvuldig terug in zijn eerste jaren van het kunstenaarschap. Allengs werd zijn kunst primitiever, expressionistischer, agressiever en ruiger; zijn grote voorbeelden  waren op dat moment onder andere de kunstenaars van de Cobragroep, maar ook  de Neue Wilden uit Duitsland. In zijn etsen zien we de invloed van Anton Heijboer.

In 1990 moest hij zijn atelierruimte aan de Markt verlaten. Hij was hier behoorlijk boos en gefrustreerd over en wilde pas vertrekken als de Gemeente Gouda hem een andere atelierruimte aanbood. Uiteindelijk viel de keus op een verlaten lagere school aan de Bellamystraat in Gouda. Hij kreeg een aantal klaslokalen toegewezen en  verhuisde naar dit schoolgebouw.

Kort na zijn verhuizing werd Koos ziek; de diagnose was de Ziekte van Kalher en botkanker . In zijn schilderijen is zijn wanhoop terug te vinden; het schilderij met de naam ‘Hurt’is hier een goed voorbeeld van. Hij werd al snel te zwak om naar zijn atelier te gaan om te werken. Thuis bleef hij tot het einde van zijn leven zoveel mogelijk nog actief en werkte vooral met houtskool en conté.

Koos overleed op 15 maart 1992 op de veel te jonge leeftijd van 50 jaar.